بقلم المهندس محمد بدوي ابو العلا
بتصحي ليه الذكريات
سيبها نايمه
ومتغطيه بشبرين تراب
ليه تقلب ف اللى فات
ذكرى تايهه
ومن بعيد بتبان سراب
كل الكلام أصبح سكات
والحروف متبعثره
ومتنعكشه برجلين غراب
ليه الدموع ف الليل تبات
ف الجفون متحسره
والحقيقه بتصبح سراب
دور تلاقى بينا حكايات
لسه باقيه
فى السطور بين الكتاب
مين اللى قال كله مات
لسه باقيه حاجات وتايهه
بتفكرنا بالعذاب
مش باقى منها الذكريات
غير دمعه بايته
وكلام عتاب
كل شئ كان باقى مات
م الزمان أيام وفايته
ودفناه باللى لبسه م الثياب
مش شهيد ف الحب مات
كل حاجه سايبها قاسيه
ومتكفن فى ثوب عذاب